به گزارش ایرنا، در طول این سال‌ها بودن نمدمال‌هایی همچون مرحوم علی حلاجیان که موفق به دریافت مهر اصالت یونسکو شده بود و متأسفانه دار فانی را وداع گفت و با رفتن او این هنر اصیل در غرب مازندران رو به فراموشی رفت. در حال حاضر نیز در این منطقه نمدمال‌هایی هستند که شاید تعداد آن‌ها به‌اندازه انگشتان یکدست هم نرسند و چراغ این هنر اصیل را با سختی‌های بسیار روشن نگه‌داشته‌اند و اگر شاهد حمایت‌های مسئولان از آن‌ها نباشیم شاید برای همیشه نمدمالی غرب مازندران به تاریخ بپیوندد.
نمد مالی نفس های آخر را می کشد
یک کارشناس صنایع‌دستی، نمد را زیراندازی سنتی با قدمتی تاریخی دانست و گفت: ماده اصلی نمد، پشم گوسفند به رنگ‌های طبیعی سفید، قهوه‌ای، سیاه و یا ترکیبی از آن‌ها برای زمینه و مقداری پشم رنگ‌شده است که در سال‌های نه‌چندان دور مورداستفاده خانواده‌ها قرار می‌گرفت. اسماعیل عسگری افزود: امروزه نمد در بیشترین نقاط ایران تولید می‌شود و مراکز عمده آن استهبان استان فارس در مرکز ایران و نیز مناطق جنوبی اصفهان، سمنان، دامغان، قوچان، چهارمحال و بختیاری و کرمانشاه است. او تصریح کرد: در سال‌های اخیر دستگاه‌هایی برای مالش نمد به بازار عرضه شد اما آن کیفیتی را که نمدهای دستی داشتند، نمدهای ماشینی نداشتند و مورد استقبال قرار نگرفت. به گفته این کارشناس، البته در کنار این مشکلات برخی نمدمالان مهر اصالت یونسکو، نشان مرغوبیت کشوری و عنوان کارآفرین برتر را کسب کرده‌اند اما به‌طورکلی این هنر و حرفه قدیمی در مازندران نفس‌های آخر را می‌کشد.
مسئولان حمایت کنند
تنها نمدمال قدیمی شهرستان تنکابن درباره این شغل قدیمی گفت: حدود نیم‌قرن نمدمالی می‌کنم و این کار را از پدرم آموختم و در حال حاضر تنها نمدمال این منطقه هستم. کامران علی پور تکامجانی از بی‌توجهی به این شغل قدیمی انتقاد کرد و افزود: در سیل سال گذشته بسیاری از ابزارهای نمدمالی بنده نابود شد و این موضوع را به اداره میراث فرهنگی گزارش کردم اما تاکنون برای جبران خسارت‌ها اقدامی صورت نگرفته است.
این نمدمال قدیمی شهرستان تنکابن اظهار داشت: مسئولان مربوطه حتی برای یک‌بار هم که شده به دیدن کارگاه بنده نیامدند تا ببینند در چه شرایط سختی نمدمالی می‌کنم. او خواستار حمایت مسئولان در پرداخت تسهیلات جهت تجهیز کارگاه و رفع مشکلات تولید شد.
تلاش کنیم تا این میراث کهن برای آیندگان باقی بماند
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری شهرستان تنکابن دراین‌باره گفت: درگذشته‌های نه‌چندان دور نمدمال‌های زیادی در این شهرستان فعالیت می‌کردند که به‌مرورزمان و به دلیل کهولت سن این کار بسیار پرزحمت کنار گذاشتند و هم‌اکنون تنها یک نمدمال در منطقه فعالیت می‌کند. سعید بهادری با بیان اینکه شیوه سنتی نمدمالی مازندران تقریبا با همه شهرها یکسان و ابزار آن نیز کمان، مشته، قالب، طناب، پنجه وپاتیل است، اظهار داشت: باید با بهره‌گیری از علم روز و استفاده از تجربه افرادی که در این عرضه فعالیت داشتند تلاش کنیم تا این میراث کهن برای آیندگان باقی بماند. به گفته رئیس اداره میراث فرهنگی و صنایع‌دستی شهرستان تنکابن، در برخی از استان‌ها اقدامات خوبی جهت احیا و رونق بخشیدن به نمد و نمدمالی آغازشده و بازخورد خوبی هم داشته و باید از تجربیان آن‌ها در این زمینه استفاده شود. او تربیت نیروی انسانی ماهر در این زمینه را تضمینی برای بقای این صنعت کهن در مازندران دانست و خاطرنشان کرد: نمدمالی یک فعالیت اشتغال‌زایی بومی است که می‌تواند کمک قابل‌توجهی در کاهش بیکاری جوانان در روستاها داشته باشد.
